Misschien word ik oud maar een jaar of 10 geleden waren er in het mountainbiken nog echte helden. John Tomac, met z'n vloeiende lijnen en altijd z'n hoofd tussen zijn schouders, kon even gemakkelijk een worldcup downhill winnen en in hetzelfde weekend het gehele worldcupcircuit in de cross country het nakijken geven. Dave Cullinan, de man met de titanium hartklep die het Brian Lopes altijd weer moeilijk maakte in de dual slalom. Ja, je leest het goed: dual slalom. Zo is het in het mountainbiken begonnen voordat het dual werd en uiteindelijk het huidige 4-cross concept werd. Nicolas Voullioz, ook wel "ET" genoemd omdat hij van een andere planeet leek te komen. Als de rest van het veld vol zat te blazen leek "Nico" met 2 vingers in zijn neus weer de snelst tijd te pakken om voor de 10e keer wereldkampioen downhill te worden (3 keer junioren en 7 keer senioren).
Het lijkt een trend te zijn om op je "oude dag" nog maar eens dat ding te doen waar je vroeger zo goed in was. Diverse bands en artiesten deden dat al. Ik bedoel, zelfs Slayer is weer aan het touren (over legends gesproken). Maar nu lijken ook de sporters te volgen.
Johnny T had al jaren geen downhill wedstrijd meer gereden om vervolgens maar weer eens op een fiets te stappen en even de Kamikaze Downhill te winnen.
In 2007 besloot Dave Cullinan ook weer eens op de fiets te stappen om op de 24e plaats te eindigen bij de downhill van de Seaotter Classic. 24e lijkt niet snel maar er reden er 115 in de finale en als je de lijst bekijkt zitten er toch een paar hele snelle namen tussen.
Nicola Voullioz maakte ook zijn rentree in 2007 en kwalificeerde zich als 5e in Champery (de eerste race die hij weer meedeed.
En wie volgt? De legende der legendes. Een van de meest veelzijdige extreme-athletes ooit. De man die net zo'n grote bek heeft als zijn liefde voor Cadillacs en Frank Sinatra. Juist ja: Shaun "Napalm" Palmer.
Iedereen heeft wel bij iemand op school gezeten die goed was in elke sport waar hij aan meedeed. Palmer was er vroeger ook zo een. Hij kon al een behoorlijk stukje snowboarden maar in 1995 leende hij een mountainbike van een vriend en begon een beetje te oefenen. In de tweede World Cup van 1996 bleek dat hij een snelle jongen te zijn door als 7e te eindigen. en ston aan het eind van het seizoen 5e!!! Goed genoeg om een dik contract bij Specialized te krijgen.
Nu, in 2008, besloot Palmer niet stil te willen blijven zitten en ging maar weer boardercrossen. (check filmpje)
De geruchten op de verschillende forums en sites worden steeds sterker: Napalm komt terug!!! Het verhaal gaat dat hij op z'n 35e in 2009 weer een aantal Worldcups zal gaan racen voor Santa Cruz Bikes. Ik ben benieuwd wat er gaat gebeuren. Hij heeft al diverse keren vriend en vijand de wenkbrouwen omhoog laten gaan. Zoals Shaun in het filmpje zegt: "It's the only thing that satisfies me. There's no reason for second place".
Ik kan niet wachten op het komende seizoen als een legende en een van mijn oude helden zijn rentree maakt. Het heeft de nodige discussies laten aanwakkeren over of hij dat nou nog wel moet doen, maar kijk wat hij nu weer doet in de boardercross na 5 jaar afwezigheid. Oh mannnn!!!! I'm so excited!!! Eindelijk weer iemand in de worldcup die ouder is dan ik.
Greetz Ilja
Ilja's visie: The return of legends?
FMX: Nine O'Clock teaser
Okee,
Ik weet dat we niet van het gemotoriseerde spul zijn, maaaaaaaarrrrrrrrr.........
Y'all just gotta love this shit!!!!
Abonneren op:
Posts (Atom)